از آرزوهای دست نخورده و رویاهای پوچ ، دلربایی های هوسهای رنگارنگ پسرانه و از همه حرفهایی که از گفتنشان هراس دارم می نویسم. اینجا دفتریست از اسرار تاریخ همین نزدیکیها و خاطرات اشکهایی که هرگز جاری نشدند.
اینجا باقیمانده خرابه های احساسات گمشده ایست که چند وقتی بیش از حسرت حضورشان نمی گذرد .
ادامه...
....آره رفیق....بوی چشم ِ تره...
می پویم و می جویم و می دانم
که در این خاک فریبنده و شوم
چیزی نیست
که به ان آویزم
غم و اندوه وجودم را.......
خوشحال میشم به وبلاگم سر بزنی/.