رهگذر زمانهای خلوت و تنهایی

در من صدای تبر می آید

رهگذر زمانهای خلوت و تنهایی

در من صدای تبر می آید

345

همیشه و همیشه عاشق این شعر بودم :



کی اشکاتو پاک میکنه شبا که غصه داری
دست رو موهات کی میکشه وقتی منو نداری
شونه ی کی مرحم هق هقت میشه دوباره
از کی بهونه میگیری شبای بی ستاره
برگ ریزونای پائیز کی چشم به رات نشسته ...

نظرات 2 + ارسال نظر
دخترک موفرفری! 13 دی 1389 ساعت 11:29 ب.ظ

کی از سرود باروون قصه برات میسازه؟
نکنه ستاره ای بیاد و یاد تورو نیاره....

آره..
انگاری شاعرش می خواسته مطمئن بشه که اگه خودش نیست کسی که همه ی نیازهای معشوقش رو برطرف می کنه کنار عزیزکرده ش حضور داره...
پر از عشقه این شعر...

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد