رهگذر زمانهای خلوت و تنهایی
در من صدای تبر می آیدرهگذر زمانهای خلوت و تنهایی
در من صدای تبر می آیددرباره من
از آرزوهای دست نخورده و رویاهای پوچ ، دلربایی های هوسهای رنگارنگ پسرانه و از همه حرفهایی که از گفتنشان هراس دارم می نویسم. اینجا دفتریست از اسرار تاریخ همین نزدیکیها و خاطرات اشکهایی که هرگز جاری نشدند.
اینجا باقیمانده خرابه های احساسات گمشده ایست که چند وقتی بیش از حسرت حضورشان نمی گذرد .
ادامه...
روزانهها
همهپیوندها
دستهها
بایگانی
- تیر 1393 3
- خرداد 1393 5
- اردیبهشت 1393 3
- فروردین 1393 1
- بهمن 1392 1
- دی 1392 2
- آبان 1392 1
- مهر 1392 1
- شهریور 1392 1
- مرداد 1392 3
- تیر 1392 2
- خرداد 1392 4
- اردیبهشت 1392 2
- فروردین 1392 5
- اسفند 1391 3
- بهمن 1391 3
- دی 1391 4
- آذر 1391 2
- آبان 1391 5
- مهر 1391 2
- شهریور 1391 3
- مرداد 1391 1
- تیر 1391 7
- خرداد 1391 9
- اردیبهشت 1391 12
- فروردین 1391 3
- اسفند 1390 2
- بهمن 1390 3
- دی 1390 2
- آذر 1390 18
- آبان 1390 11
- مهر 1390 17
- شهریور 1390 6
- مرداد 1390 10
- تیر 1390 15
- خرداد 1390 19
- اردیبهشت 1390 4
- فروردین 1390 18
- اسفند 1389 16
- بهمن 1389 14
- دی 1389 31
- آذر 1389 11
- آبان 1389 32
- مهر 1389 22
- شهریور 1389 11
- مرداد 1389 2
- تیر 1389 4
- خرداد 1389 12
- اردیبهشت 1389 27
- فروردین 1389 22
- اسفند 1388 18
- بهمن 1388 17
- دی 1388 25
- آذر 1388 26
- آبان 1388 3
- مهر 1388 14
- شهریور 1388 26
- مرداد 1388 26
- تیر 1388 17
- خرداد 1388 13
آمار : 118971 بازدید
Powered by Blogsky
330
آهنگ "عادت" سیاوش قمیشی رو فقط واسه جمله اولش دوست دارم. هرگز نخواستم که تورو با کسی قسمت بکنم ، بعد این همه مدت با این همه دوری یه حسی دارم که اگه می تونستم ... نمی دونم چجوری میشه اینو نوشتش ولی یه چیزی شبیه اینه که میخواستم همیشه ازت مراقبت کنم میخواستم فقط برای خود ِخودم باشی اصلا نمیخواستم حتی یک لحظه نگاهتم برای کس دیگه ای باشه. همیشه میخواستم سهم من از همه زندگی تو باشی. دوست داشتم سهم من از همه این دنیای بزرگ... دلم میخواست این دنیای بی نهایت این زندگی ، تو رو به من بده. شایدم من همینقدرم حق نداشتم شاید سهم من خیلی کوچیکتر از اینا بود.
علی
26 آذر 1389 ساعت 07:17 ب.ظ
آنچه آدمی را والا میکند، مدت احساسهای والا در اوست؛ نه شدت احساسها...
فردریش نیچه.
در روزگارهای قدیم جزیره ای دور افتاده بود که همه احساسات در آن زندگی می کردند: شادی، غم، دانش عشق و باقی
احساسات . روزی به همه آنها اعلام شد که جزیره در حال غرق شدن است. بنابراین هر یک شروع به تعمیر قایقهایشان
کردند.
اما عشق تصمیم گرفت که تا لحظه آخر در جزیره بماند. زمانیکه دیگر چیزس از جزیره روی آب نمانده بود عشق تصمیم گرفت
تا برای نجات خود از دیگران کمک بخواهد. در همین زمان او از ثروت با کشتی یا شکوهش در حال گذشتن از آنجا بود کمک
خواست.
"ثروت، مرا هم با خود می بری؟"
ثروت جواب داد:
"نه نمی توانم. مفدار زیادی طلا و نقره در این قایق هست. من هیچ جایی برای تو ندارم."
عشق تصمیم گرفت که از غرور که با قایقی زیبا در حال رد شدن از جزیره بود کمک بخواهد.
"غرور لطفاً به من کمک کن."
"نمی توانم عشق. تو خیس شده ای و ممکن است قایقم را خراب کنی."
پس عشق از غم که در همان نزدیکی بود درخواست کمک کرد.
"غم لطفاً مرا با خود ببر."
"آه عشق. آنقدر ناراحتم که دلم می خواهد تنها باشم."
شادی هم از کنار عشق گذشت اما آنچنان غدق در خوشحالی بود که اصلاً متوجه عشق نشد.
ناگهان صدایی شنید:
" بیا اینجا عشق. من تو را با خود می برم."
صدای یک بزرگتر بود. عشق آنقدر خوشحال شد که حتی فراموش کرد اسم ناجی خود را بپرسد. هنگامیکه به خشکی رسیدند
ناجی به راه خود رفت.
عشق که تازه متوجه شده بود که چقدر به ناجی خود مدیون است از دانش که او هم از عشق بزرگتر بود پرسید:
" چه کسی به من کمک کرد؟"
دانش جواب داد: "او زمان بود."
"زمان؟ اما چرا به من کمک کرد؟"
دانش لبخندی زد و با دانایی جواب داد که:
"چون تنها زمان بزرگی عشق را درک می کند."
ممنون ممنون
عزاداریات قبول
یک عالم برات آرزو خوب کردم
علی اونچه که خدا بین زن و مرد می زاره وقتی به قانونش احترام گذاشته باشی صد چندانش می کنه
برات آرزوی لحظه هایی شیرین و تجربه هایی ناب وقتی به واقع مرد زندگی خواهی بود ،دارم
آخ که چقدر این آهنگ رو دوست دارم به قول تو همین جمله ی اول و یکی دیگه اونجا که می گه:
ترسم اینه که رو تنت جای نگاهم بمونه....
وااااای که دیوانه می شم با این جمله!!!!!!!!!!!!!
چی بگم علی جان؟
انگار درک احساس آدم ها خیلی سخت شده این روزها..
سلام یلدات مبارک