از آرزوهای دست نخورده و رویاهای پوچ ، دلربایی های هوسهای رنگارنگ پسرانه و از همه حرفهایی که از گفتنشان هراس دارم می نویسم. اینجا دفتریست از اسرار تاریخ همین نزدیکیها و خاطرات اشکهایی که هرگز جاری نشدند.
اینجا باقیمانده خرابه های احساسات گمشده ایست که چند وقتی بیش از حسرت حضورشان نمی گذرد .
ادامه...
اگه موقعیتشو داشتم یعنی خیلی دوست داشتم یه مغازه می زدم که توش فقط دوربین
دیجیتال باشه و یه ال سی دی بزرگ می ذاشتم و تموم عکسهایی که می گرفتم رو نشون می
دادم ، یه ال سی دی بزرگ طوری که هر کسی وارد مغازه شد توجهش به اون عکسها جلب
بشه.
خوشحال میشم به وبلاگ من هم سر بزنید. [گل]
امیدوارم موقعیتش رو به زودی پیدا کنی
ممنون :)
فکر جالبیه
Wow. I love it....