از آرزوهای دست نخورده و رویاهای پوچ ، دلربایی های هوسهای رنگارنگ پسرانه و از همه حرفهایی که از گفتنشان هراس دارم می نویسم. اینجا دفتریست از اسرار تاریخ همین نزدیکیها و خاطرات اشکهایی که هرگز جاری نشدند.
اینجا باقیمانده خرابه های احساسات گمشده ایست که چند وقتی بیش از حسرت حضورشان نمی گذرد .
ادامه...
یعنی پیر مرد شدی؟
علی من خیلی مینیمال ومینی مال نویسی رادوست دارم
این که غصه نداره ! هر دو تازه اول چل چلیتونه!
تو چرا گیری روی ۴۰ سالگی؟