از آرزوهای دست نخورده و رویاهای پوچ ، دلربایی های هوسهای رنگارنگ پسرانه و از همه حرفهایی که از گفتنشان هراس دارم می نویسم. اینجا دفتریست از اسرار تاریخ همین نزدیکیها و خاطرات اشکهایی که هرگز جاری نشدند.
اینجا باقیمانده خرابه های احساسات گمشده ایست که چند وقتی بیش از حسرت حضورشان نمی گذرد .
ادامه...
بعضی وقتا آدم دلش بدجوری می گیره... با این که حال افتضاحیه ولی عالم خودش رو داره .قبول داری؟ ولی چون می گذرد غمی نیست... میگذره علی آقا... میگذره...
منم دوستش دارم
اینو هم دزدیدم:)