رهگذر زمانهای خلوت و تنهایی

در من صدای تبر می آید

رهگذر زمانهای خلوت و تنهایی

در من صدای تبر می آید

58

و پایانی تکراری که تکرار ِ تکراری ِ کاری تکراریست . ای کاش فراموشی زودگذرش برای همیشه در وجودم رسوب می نمود و مدتها مرا در آسمان سیاه و تاریکش غرق می کرد .

نظرات 4 + ارسال نظر
باران 31 مرداد 1388 ساعت 09:44 ب.ظ

هنوز زندم .

یه نقطه‌ای 1 شهریور 1388 ساعت 12:31 ق.ظ

کاش...

سار 1 شهریور 1388 ساعت 04:13 ب.ظ http://talangori.blogsky.com/

وای منم همین آرزو رو دارم

ب 2 شهریور 1388 ساعت 10:37 ب.ظ

فراموشی تنها اقبال محال این روزها است (نگرد گشته ایم ما )-خوبه پیداش کنیم بعدفراموشش کنیم -هوهو

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد