فرض کنین یه روز از صبح سرتون درد می کنه و شما تا نزدیکای عصر بیرون بودین و وقتی رسیدین خونه از خستگی و سر درد نمی دونین چیکار کنین . یه خرده از زهری که آماده کردین رو می خورین و به سر و وضعتون می رسین ، مرتب و منظم به رختخوابتون می رین و به یه رویای خیلی قشنگ فکر می کنین. شما آزادین قشنگترین و دست نیافتنی ترین رویایی که می خواین رو تصور کنین . اونوقت آروم آروم به خواب میرین. یه خواب سنگین و شیرین . یه خوابی که خستگی چندین ساله تونو از تنتون در میاره. شما آروم و شیرین خوابیدین در حالیکه دیگه هیچوقت بیدار نمی شین.
من اینجور مردنو دوست دارم .
من یکی که اهل زهرمار نیستم علی جان!!!!!