532

فرقی نمی کند کجا و چگونه، فقط اینکه باید باشی. حضور شما برای شمردن این لحظات الزامیست. دیگر جای خالی اینجا تحمل نبودنها و نرسیدنها را ندارد، دیگر هیچ شعری معنی عاشقانه نمی دهد. کودک چند ساله ی اینجا اکنون مردی شده از نسل خواستن و رسیدن، مردی که تمام داستانهای دنیا را با پایان خوش ماجرا ورق می زند و دفتری می سازد از تمام خاطرات خوب آینده. هر چقدر هم که فراموشی داشته باشی، هر چقدر هم که اسیر لحظات سردرگم و مضطرب باشی باز هم یک جای کار عطر شما را می دهد. باز هم یک روز هوس آغوش شما تمام گنجایش یک ذهن را پر می کند. شما تنها خیال لحظات خلوت و تنهایی هستید. شما دلنشین ترین لحظه غم انگیز دنیایی. شما تعبیر تمام آشفتگیهای روزهای سرد و بی انگیزه مردی هستید که چشمهایش را به دوردستهای خیال گره زده و تمام شعرهای دنیارا با نام شما آغاز میکند. ثانیه به ثانیه مرور می شوید، که اگر نبودید معنی خیلی از جملات و کلمات هیچگاه نمایان نمیشد و خیلی قبل ترها چراغ این خانه خاموش می شد.

روزت مبارک، خانم تکرار نشدنی ِ  ...